Zoektocht naar prothese
Tijdens zijn middelbare schooltijd start Liang de zoektocht met zijn ouders. Ze bekijken veel filmpjes van prothesen. “Via een filmpje konden we niet goed zien welke prothese bij mij zou passen. Dus we gingen in de buurt op zoek naar een organisatie die prothesen maakt.” Dit bleek geen match. “De eerste prothesen die ik uitprobeerde pasten niet, waren zwaar of deden pijn. En de aanpassingen die werden gedaan, werkten niet.”
Via social media raken de ouders van Liang in contact met een ander gezin dat ervaring heeft met prothesen. En zo komen ze bij De Hoogstraat terecht. “Ik had geen hoge verwachtingen meer, het was al een paar keer niets geworden en ik wilde niet weer teleurgesteld worden. Ik vond het spannend om hierheen te gaan, want ik kende deze mensen nog helemaal niet. Straks vinden ze mijn vragen raar.”
Productieve eerste dag
Martin en Harriët, de ouders van Liang, zitten bij het gesprek. Martin vertelt: “De eerste dag zagen we Iris van Wijk (revalidatiearts) en Marie-Louise (ergotherapeut). We kregen gelijk een koffer vol met prothesen te zien. Er waren zoveel mogelijkheden. In die ene middag hebben we meer gezien en is ons meer uitgelegd dan het hele jaar daarvoor. Alles werd meteen aangepakt, wat een productieve dag was dat.” Harriët vult aan: “Ze wekten ook gelijk vertrouwen bij Liang, dat vond ik zo belangrijk. Het wantrouwen haalden ze die eerste dag helemaal weg.”
Liang: “Ik had die eerste dag al een keuze gemaakt. Een elektrische, hij had vijf vingers die automatisch konden bewegen. Vet cool! Maar de elektrische werd het toch niet. Ze zijn minder sterk en ze kunnen niet goed tegen water en warmte; dat is niet handig in de keuken. Toen koos ik voor een koker met een beugel achter de elleboog. Het is praktisch, ik kan hem snel op en af doen. Dat is belangrijk in de keuken, want sommige dingen doe ik liever zonder prothese zoals eten uit de koeling halen en het eten bereiden.”
