Kasper is 11 jaar als hij 2,5 maand bij De Hoogstraat wordt opgenomen voor een revalidatiebehandeling. Dit is nodig omdat Kasper bij zijn behandeling tegen kanker zenuwschade heeft opgelopen. Zijn ouders verblijven deze periode beurtelings bij hem. Anne, moeder van Kasper: “Inroomen was een voorwaarde voor mij. Gelukkig stond De Hoogstraat hier positief tegenover. Vanaf het begin werden we bij de revalidatiebehandeling betrokken.”
Anne: “Als je kind het goed heeft, is het voor jou als ouder ook goed. En zo was het bij De Hoogstraat. Kasper voelde zich er welkom. Op de afdeling heerste een fijne sfeer. 3 maanden daarvoor ging hij steeds slechter lopen. Zijn zenuwen waren beschadigd door de chemo die hij kreeg, waardoor hij niet meer kon lopen of staan. De artsen adviseerden een revalidatiebehandeling bij De Hoogstraat. Dat nieuws was heftig, omdat we nu twee trajecten – de kankerbehandeling én revalidatie – moesten doorlopen. Tegelijkertijd waren we natuurlijk blij dat Kasper bij De Hoogstraat terecht kon om te zorgen dat hij weer kon lopen.”
Grote verrassing
In de kamer van Kasper bij De Hoogstraat wordt een bed bij gezet. Anne: “Het was fijn dat er altijd iemand van ons bij Kasper kon zijn. We kwamen uit een pittige periode. Iedereen was aardig en zorgzaam, dat was fijn. We werden goed bij de revalidatiebehandeling betrokken. Zo konden we zien en leren hoe ze dingen met Kasper deden. Hij kreeg een nieuwe rolstoel en later loopspalken. Kasper ging door de behandeling snel vooruit. De eerste dag kon hij al rechtop zitten en bij de ochtendtherapie leerde hij zichzelf weer aankleden en wassen. We zagen ook hoe hij transfers – een nieuw woord voor ons – leerde maken. Van de rolstoel naar zijn bed, naar de wc en terug. Na een week stond hij in de loopbrug. De andere grote verrassing was dat hij meteen kon zwemmen. Ik weet nog dat ik tijdens de eerste keer in het zwembad naar hem keek en dacht: “Geweldig dat hij dit weer kan!” Ik had dat niet verwacht.”
Vooruit
Anne: “Na een paar weken zagen de behandelaars dat het goed zou komen. Kasper zou weer kunnen lopen, mits nieuwe medicijnen geen roet in het eten zouden gooien. Tot nu toe gaat het goed en gaat hij nog vooruit. Samen met Kasper werden doelen bepaald: transfers maken, lopen met de rollator, stukje loslopen. Hij werd steeds uitgedaagd om een stapje verder te gaan. Dat past bij hem. Als voetbalkeeper houdt hij van pittige trainingen. Bij fysiotherapie, de zwemtrainingen, sportlessen en rolstoeltrainingen probeerden de behandelaars alles uit hem te halen en deed Kasper er altijd nog een schepje bovenop. De meeloopdagen waren echt belangrijk. Niet alleen voor Kasper, maar ook voor zijn broertjes, vriendjes en neefje. Zij liepen allemaal een dag mee om te zien- en zelf te ervaren- wat Kasper bij De Hoogstraat deed. Sindsdien vraagt Kasper’s jongste broertje van 3 jaar, om een rolstoel als hij een gymzaal binnenloopt. Ook was het fijn dat er elke dag bezoek mocht komen. Zo hielden we de sociale contacten met het thuisfront levendig. Dagelijks kwam er familie of een vriendje van Kasper langs. Vaak gingen we met hen wat eten in een van de leuke restaurantjes in de buurt.”
Spelletjes
Als Kasper geen therapie heeft, is hij graag in de huiskamer op de jeugdafdeling. Anne: “Ze hadden er veel spelletjes. Kaspers favoriet was Beverbende. Het was fijn dat er altijd pedagogische medewerkers aanwezig waren die een spelletje konden spelen samen met de kinderen. De pedagogische medewerkers zorgden voor rust in de groep, een fijne sfeer en dat het gesprek op gang bleef. De huiskamer is echt bedoeld voor de revalidanten om daar samen te zijn. Ouders zijn er welkom maar wel terughoudend. Als wij wilden werken of bellen was er een andere ruimte beschikbaar. Mijn man en ik aten veel buiten de deur of op Kasper’s kamer. Ook vond ik de heldere dagstructuur prettig. Kasper wist precies waar hij aan toe was. Opstaan, ontbijt, therapie, rust, eten, therapie, naar buiten met de Frisse Neuzen groep, zwemmen, eten, rust, bezoekuur, zelf nog wat doen en slapen. Iedere dag was zo overzichtelijk.”
Positief
Sinds een paar maanden is Kasper weer thuis. Anne: “Kasper blijft onder controle bij De Hoogstraat. Hij gaat nu naar een fysiotherapeut hier in de buurt. De Hoogstraat heeft het behandelplan met ze besproken en voor een soepele overgang gezorgd. Het is super wat Kasper heeft bereikt en hoe goed hij is geholpen in De Hoogstraat. Daarnaast heeft zijn verbeterde conditie ook een gunstige invloed op het ondergaan van de behandeling in het Prinses Maxima Centrum, die nog even duurt. Wij zijn erg positief over de Hoogstraat. Zijn behandelteam heeft hem geweldig geholpen.”
