Vorig jaar startte De Hoogstraat met een Maatjesproject. Zowel revalidanten als vrijwilligers, die hieraan meededen of nu meedoen, zijn allemaal enthousiast. Peter, die revalideert vanwege hersenletsel, dat hij opliep tijdens een operatie voor een hersentumor, knikt bevestigend. ‘Ik bof met Nienke, dat realiseer ik me goed. Toen ze bij de eerste ontmoeting binnenkwam, was ik meteen verkocht, haha. Elke week als ze komt en ziet dat ik vooruit ben gegaan, is ze daar zo positief over. Nienke straalt uit: ‘The only way is up.’ Dat geeft mij kracht en energie.  Met familie en kennissen is het anders. Omdat zij dichtbij staan, voel ik dat ze het erg vinden voor mij. Ze kennen me van voor mijn ziekte, dat maakt het soms lastig.’

Veerkracht

Nienke vult Peter aan: ‘De veerkracht van Peter straalt hij net zo goed uit naar mij. Je hebt dat ook nodig als je hier revalideert, maar dat moet je wel lukken. En Peter lukt dat, ook al is het heel pittig voor hem. Bijvoorbeeld zijn wil om weer zelfstandig te kunnen eten en drinken. Hoe ver weg dat nog is, Peter blijft daarvoor knokken. Dat vind ik bijzonder en leer daar zelf ook van. We kijken samen naar de toekomst ondanks zijn rotsituatie. Natuurlijk gebeurt het wel eens dat wanneer ik binnenkom zijn stemming minder is, maar als we dan weer buiten komen en gezellig aan het kletsen zijn, slaat het om. Dat is de positieve wisselwerking tussen ons. Ik vind het fijn dat ik dit voor hem kan betekenen en andersom geldt voor mij precies hetzelfde.’

Goede match

Peter is Nienkes derde maatje bij De Hoogstraat. Ondanks haar drukke baan maakt ze graag tijd voor dit vrijwilligerswerk: ‘Ik ben opgegroeid in een gezin waar vrijwilligerswerk normaal was. Het mooie van het maatjescontact is dat je het zelf kunt indelen en het niet veel tijd kost. Het is leuk om eropuit te gaan met iemand die je niet kent. Bij de eerste ontmoeting is het altijd even spannend wie het is. En de ene keer doe je het meer voor de ander, maar bij een goede match, zoals met Peter, is het voor mijzelf net zo gezellig. Peters medische situatie was de eerste keer even wennen. Hij heeft een trachea canule (een buisje in de luchtpijp) in verband met zijn sondevoeding, waardoor hij wat moeilijker te verstaan is. Maar als je elkaar leert kennen valt dat weg en telt alleen het contact.’

Zinvol

Peter vindt het bijzonder dat Nienke tijd voor hem maakt. ‘Ze heeft zo’n druk leven met werk, sporten en sociale dingen. Ze doet dit echt voor haar medemens, heel mooi vind ik dat. Tijdens onze ontmoeting praten we over van alles en nog wat. Nienke is altijd geïnteresseerd in mij, maar zelf is ze ook heel open. Ik vind het net zo leuk om over haar leven te horen, waar ze mee bezig is en hoe het met haar gaat. Dan ben ik ook even niet met mijn eigen situatie bezig. Het is leuk om iemand te leren kennen, die je in het gewone leven niet snel zou tegenkomen en waarmee het klikt. Ons positieve contact vind ik zinvol tijdens mij revalidatiebehandeling. Elke week kijk ik naar onze afspraak uit, de dinsdag is heilig. Zelfs mijn behandelaars weten dat alles daarvoor moet wijken.’

Quality time

Nienke: ‘De avond voor onze afspraak krijg ik altijd een appje van Peter met het weerbericht voor de volgende dag. Heel grappig, elke week hetzelfde, terwijl we verder nooit appen. Na zijn berichtje denk ik meteen: ‘Leuk, ik heb er weer zin in!’  Tot nu toe is het bijna altijd mooi weer. We lopen steevast ons vaste rondje in het Wilhelminapark. Ik duw Peter in de rolstoel. De ene keer gaan we linksom en de andere keer rechtsom. Wat we doen, stelt niet zoveel voor, maar het is mooi dat zoiets kleins zoveel betekenis kan hebben. Daar doe ik het voor.’ Peter vult Nienke aan: ‘Ons contact is waardevol. Als je zoals ik moeilijk kan communiceren richten mensen zich al snel tot mensen die wel goed kunnen praten. Nienke komt speciaal voor mij. Het is mijn quality time.’

(Peter is niet zijn echte naam)