Seppe zit in een rolstoel en is geboren met spina bifida (open rug). Voor veel revalidanten is hij een mooi voorbeeld voor wat er mogelijk is in een rolstoel. Eten brengen, ophalen… niets is hem te veel. Ook verrast Seppe de revalidanten in het restaurant regelmatig met zijn vaardigheid om zes borden tegelijk te vervoeren! Seppe is al 13 jaar een vertrouwd en onmisbaar gezicht in het restaurant van De Hoogstraat. Daarmee is hij de vrijwilliger die het langst meedraait. Zijn glimlach en positieve energie maken het restaurant écht compleet!
‘Het werk is dankbaar en daar doe ik het voor. Dat is niet in geld uit te drukken.’ ~ Seppe
‘Coupe Ravage’ met een glimlach
Rosanne is sinds de coronapandemie vrijwilliger voeding op de afdeling dwarslaesie. Omdat ze haar HR-werk thuis achter een computer te stil vond, zocht ze naar afwisseling… en die vond ze bij De Hoogstraat!
Als HR-adviseur werkt ze vooral met haar hoofd. Bij De Hoogstraat is ze lekker praktisch bezig. Ze helpt revalidanten bij het eten. Bijvoorbeeld voor mensen met een slechte handfunctie smeert ze het brood. Ook maakt ze van te voren het buffet klaar en ruimt het na afloop weer op. Revalidanten zijn altijd erg dankbaar en waarderen haar hulp enorm. Rosanne vindt het geweldig om te zien hoe revalidanten vooruit gaan tijdens hun revalidatie.
‘Brood smeren is niet echt mijn talent — ik noem mezelf vaak een ‘Coupe Ravage’. Gelukkig kunnen de revalidanten daar altijd hartelijk om lachen!’ ~ Rosanne
Steun voor elke revalidant
Jeroen is als gastheer al bijna zes jaar een vertrouwd gezicht bij De Hoogstraat. Samen met de andere gastheren en -vrouwen verzorgt hij het revalidantenvervoer. In de ochtend maakt hij de planning, brengt en haalt revalidanten op voor therapie. Ook gaat hij soms mee naar ziekenhuisafspraken of doet hij een boodschap met de revalidanten.
Jeroen gaat altijd met plezier naar De Hoogstraat. Het is voor hem een vertrouwde plek, mede door zijn collega vrijwilligers. Ook kijkt hij altijd uit naar de jaarlijkse vrijwilligerslunch!
‘Ik vind het mooi om een revalidant wekelijks te zien groeien. Ik probeer altijd steun te bieden en hen een hart onder de riem te steken.’ ~ Jeroen
