Het verhaal van Bram en moeder Monique (we gebruiken in dit artikel andere namen. Hun echte namen zijn bekend bij de De Hoogstraat).
Bram is elf jaar oud, maar heeft door zijn verstandelijke beperking een cognitieve leeftijd van twee. Hij kan zich daardoor moeilijk uiten en heeft ook moeite met bewegen. Maar hetgeen dat Bram het liefst doet, is fietsen. Zijn ouders nemen hem dan ook jaarlijks mee op fietsvakantie en zien hoe hun zoon met volle teugen geniet.
Elke levensfase brengt nieuwe uitdagingen
“Bram heeft het syndroom van down, waardoor hij een cognitieve leeftijd heeft van twee jaar oud. Zo’n diagnose heeft een immens effect, want ineens verandert je hele toekomstbeeld”, vertelt Brams moeder Monique. “Na elf jaar wen je er wel aan, maar in elke levensfase van Bram krijg je te maken met nieuwe uitdagingen.”
Fietsvakantie
“Een van de dingen waar we tegenaan liepen, waren vakanties. Daarin deed hij veel beroep op ons, waardoor we eigenlijk best moe werden. Als we dan thuis kwamen, waren we niet uitgerust. Dan ga je natuurlijk denken ‘hoe gaan we dit voortaan doen?’. Je hebt meerdere opties: niet meer op vakantie gaan en thuis een oppas regelen of Bram naar de BSO brengen, of je gaat op vakantie naar een plek met speciale aanpassingen en ondersteuning. Dat vonden we als ouders ook niet ideaal. Bram hoort bij het gezin en vakantie is voor ons allemaal belangrijk. Maar als we naar een plek met speciale ondersteuning gaan, komt hij in aanraking met mensen die hem niet goed kennen. Hij kan zichzelf moeilijk uiten, dus dat idee stelde ons niet gerust.”
Haar man kwam ineens met het antwoord: “Wat als we beredeneren vanuit Bram? Wat vindt hij leuk? Als we onze vakantie daaromheen bouwen, wordt het misschien wel relaxter.” Zo is het gezin begonnen met de fietsvakanties. “Van fietsen is hij altijd helemaal weg geweest. En gelukkig vinden we het zelf ook leuk.”
Betere balans
Voor Bram is zelf fietsen echter geen optie. Dat is te ingewikkeld. Hij zit daarom achterop of in de bakfiets. “Wanneer hij op de fiets zit, kijkt Bram rustig om zich heen. Er gebeurt van alles onderweg en er zit natuurlijk snelheid in. Je ziet hem vaak met een grote glimlach achterop zitten”, zegt Monique enthousiast.
“Het grote voordeel van de fietsvakanties is dat we onze aandacht over onze kinderen goed kunnen verdelen. Bram is helemaal gelukkig achterop en we weten dat hij veilig zit. Wanneer we fietsen kletsen we met onze andere kinderen en als we op locatie komen, gaat onze aandacht weer meer naar Bram. We hebben een betere balans dan voorheen. Ten eerste omdat we onze aandacht dus beter verdelen. Ten tweede omdat we zelf meer ontspannen zijn. We komen nu tot rust op vakantie.”
Monique vindt het altijd gezellig als Bram bij haar achterop zit. Ze weet dat hij met volle teugen geniet. “Dan aai ik hem even over z’n been, zodat we contact hebben. Dit werkt voor ons perfect.”
Haar zoon kan er geen genoeg van krijgen. “We fietsen nooit elke dag. Dat wordt te veel voor onze kinderen, maar het mooie is dat Bram ook op rustdagen aan de fiets staat te rammelen. Hij kan niet praten, maar op deze manier maakt hij duidelijk dat hij wil fietsen. Ook op rustdagen maakt een van ons daarom alsnog een rondje met hem.”
